23 miljoen dollar voor 230 gegijzelde christenen

In februari 2015 hebben de barbaren van het Islamitische kalifaat IS alle christelijke dorpen in Noordwest Syrië leeg gekamd, 230 christenen gegijzeld en vervolgens 23 van hen vrijgelaten. Deze 23 kwamen de boodschap overbrengen aan de duizenden vluchtelingen in Hassaka en Qamishli dat de christenen moeten verdwijnen, en dat ze onder geen enkele voorwaarde terug mogen keren naar hun huizen. Inmiddels is Hassaka onder vuur, zijn de christenen daar gevlucht, en is overname door het kalifaat een kwestie van tijd.

Er zijn wel gesprekken geweest tussen Assyrische leiders en kalifaat-vertegenwoordigers. Daarbij is $ 23.000.000,00 geëist voor de vrijlating van de overige 230 gegijzelden! Een dergelijk losgeld betalen is natuurlijk geen optie, daarmee maak je alle christenen vogelvrij. Maar het signaal dat hiermee gegeven wordt, is een veeg teken aan de wand!

Veronderstelde band tussen christenen
Het kalifaat maakt echter een denkfout. De terroristen denken dat het Westen inderdaad bezorgd is om deze mensen, en eisen misschien bewust een veel te hoog bedrag van de Assyriërs. “Christenen voor christenen toch? Wij voelen ons toch ook geraakt als we misdeeld worden in het Westen? Het Westen zal hen wel helpen.”

Wel, daarin moeten we jullie teleurstellen. Christenen in het westen bidden, en laten de rest aan noodlijdende humanitaire organisaties over. En als jullie het al te bont maken, proberen we hen als vluchtelingen binnen te halen in Europa. Zo steunen we jullie in de onderneming om het christendom te verdrijven uit het Midden Oosten. In het westen hebben we nauwelijks een idee van wat er gaande is. “Het schijnt dat christenen het moeilijk hebben in het Midden Oosten, maar ja, dat is toch geen nieuws? Dat is toch altijd al zo?”

De realiteit
Mensen komen hier bijna niet in beweging, het raakt ze vooral in hun eigen angst voor die nare enge salafistische moslims. Er is hier geen onderlinge band tussen christenen, zoals in het Oosten, want bij ons is christen zijn meer ‘een theorie die je al dan niet individueel aanhangt’, het is hier geen collectieve beleving met een familieband. Dat is in het Midden Oosten wel anders, of je nu Jood, Moslim of Christen bent, je bent het zo goed als etnisch. Omdat daar het collectieve denken (zoals in de Bijbel) nooit is verdwenen. In het westen ben je geen geboren christen, je bent hier een onderdeeltje van een kudde die een waarheid aanhangt van de een of andere dogmatiek.

Daarom is er nog altijd geen liefde tussen het christelijke westen en oosten. Dat is al 1700 jaar zo, sinds we oosterse christenen verkettert en buitengesloten hebben omdat ze ‘niet zo christologisch waren als wij’ (Chalcedon, 451). We hebben hen (bij alle genocidale neigingen sinds de Turk Timoer Lenk in de dertiende eeuw) continu buiten onze agenda gehouden, onder het mom van, ja, het zijn eigenlijk ook gewoon heidenen, omdat ze niet precies zo denken als wij. Hadden ze Nicea gelijk maar moeten slikken. Sinds de veroordeling van het Nestorianisme in Chalcedon hebben we hen (vooralsnog) definitief aan hun lot overgelaten.

Gegijzelde pechvogels
De christenen die in het kalifaat gevangen zitten, zijn de grootste pechvogels van de kerkgeschiedenis. Ze horen er niet bij omdat geredeneerd wordt vanuit het Oosterse begrip van wat een christen is. De middeleeuwse martelaren in Europa wisten goed waarvoor ze stierven, een afwijkende mening. Maar deze martelaren weten het niet meer waaraan ze ten onder gaan. Zijn ze christen naar Oosterse of Westerse begrippen?

Kees Bloed

Messiaans spreker en auteur