Christenen moet je niet helpen vluchten
Het geweld tegen christenen in het Midden-Oosten stopt niet, de christenen worden systematisch verdreven, en hun cultuur wordt vernietigd. Vele landen hebben hun grenzen daarom geopend en aangegeven dat ze christelijke vluchtelingen willen ontvangen. In Oost-Europa zelfs nadrukkelijk ‘alleen maar christelijke vluchtelingen’. Diverse organisaties doen er alles aan om de christenen uit Syrië weg te halen omdat ze daar vrijwel geen toekomst meer hebben.
In dat licht is het een complete verrassing dat christelijke bischoppen uit Irak en Syrië zich deze maand radicaal beginnen verzetten tegen vluchtende christenen. Op een persconferentie (van de FPA en ‘Aid to the church in Need’) op 16 september jl. verenigden christelijke leiders uit Irak en Syrië hun stem: “De uittocht van christenen moet stoppen!”
Als je jezelf even de tijd gunt om deze oproep door te laten dringen, dan lijkt deze absurd. Toch is dit een weloverwogen oproep. Christelijke leiders van de oudste kerken ter wereld hebben besloten om hun mond open te doen. Hun ogen staan donker en doordringend. Ze beseffen dat als zij in het Midden Oosten vertegenwoordigd willen blijven, ze voor zichzelf moeten opkomen, want er is niemand die helpt. “Wij hóren hier! Een Midden Oosten zonder christenen bestaat niet, wij zijn hier nodig, op de plaats waar de kerk geboren is.” Een jaar hebben ze het Westen vriendelijk om hulp verzocht – nu is het tijd om te laten horen hoe de zaak er werkelijk voor staat.
“Het westen is schuldig aan de ellende in Syrië!” Zo liet aartsbisschop Ignatius Joseph III (boven), patriarch van Antiochië, de wereld weten. “De manier waarop het westen vandaag ‘helpt’ wordt gedreven door eigenbelang” zegt de Chaldeeuwse bisschop van Aleppo, Antoine Audo (rechts). De welbewuste bedoeling van de Syrische oorlog is volgens hem vernietiging en verdeeldheid. En het westen vaart er wel bij. “De eerste drijfveer van het Westen om destabilisatie te steunen, is wapenhandel; hun tweede drijfveer is globale economie; de derde strategie.” Niets van deze westerse bedoelingen levert ook maar iets van een effectieve benadering op die de bevolking hier helpt.
Weer een ander, de Chaldeeuwse patriarch van Bagdad, Louis Sako (links), roept het Westen op om de emotie af te schudden, en christelijke vluchtelingen géén voorrang te verlenen. Want dat keert zich tégen de christenen. “Allereerst steun je op die manier de bedoelingen van Salafisten om het Midden-Oosten van christenen te zuiveren. Tn tweede voedt je op die manier de religieuze motieven in de oorlog. Daarom is élke verklaring die christenen aanmoedigt om te emigreren, onverantwoord in deze tijd!” Organisaties die christenen helpen te vluchten, worden door hem rechtsreeks bekritiseerd: “Ze helpen de christenen hun land van herkomst te verlaten en geven dat openlijk toe. Ze presteren het zelfs om het te doen voorkomen alsof dit de vervolgden helpt!”
De Assyrische kerk van het Oosten zal ook de daad bij het woord voegen. Afgelopen zondag vond in Arbil de inauguratie plaats van hun nieuwe patriarch Gewargis III (onder). Dat is in Irak, en niet in Amerika waar de patriarchen sinds 1933 in ballingschap verbleven. Mogelijk zal het patriarchaat officieel verplaatst worden. Er wordt in Arbil hard gewerkt aan de bouw van de patriarchale residentie. De betekenis van deze actie mag niet verwaarloosd worden. Toen de Assyrische kerk gedwongen werd om haar residentie naar Amerika te verplaatsen, was dat na een járenlange diplomatische strijd met 
het Westen om het Assyrische volk een nieuwe toekomst te geven in Turkije, Irak of Syrië. Die strijd vond plaats in de nasleep van de eerste wereldoorlog, waarin de christenen zich als énige partij in het Midden Oosten hadden aangesloten bij de westerse geallieerden. Zij werden toen bedrogen doordat een door Engeland beloofde oplossing systematisch uitbleef.
Als westerse christenen moeten wij ons gaan afvragen hoe we hen terzijde kunnen staan. Reële politieke oplossingen zijn er bijna iet. Maar hoe kunnen wij laten zien dat wij geraakt zijn door het lijden van onze broeders en zusters? Hoe kunnen we hen concreet steunen in deze zware tijden? Op 28 november zullen we met duizenden christenen voor hen gaan bidden in de Jaarbeurs in Utrecht. Naast gebed vraagt God ons ook om de handen uit de mauwen te steken. Hoe kunnen we dat concreet doen?
Kees Bloed
Messiaans spreker en schrijver
(bron van citaten en foto’s: AINA)
Gerelateerde berichten
About the Author: Kees Bloed
« Geef de christenen een eigen land Assyrische Federatie EU »
