Syrië dreigt een Srebrenica voor christenen te worden
Europa moet zich bekommeren om de christenen in Syrië. Met westerse wapens zal genocide worden gepleegd. Op deze manier wordt het Westen medeschuldig aan een oorlogsmisdrijf. Te meer nu westerse interventie in Syrië is uitgesloten.
Een meerderheid van de Syrische rebellen wil geen democratie, aldus de Onderzoekscommissie van de Verenigde Naties naar de Syrische burgeroorlog. Dat wisten we natuurlijk al lang.
Democratie zonder rechtsstaat is niet meer mogelijk in deze wereld. Maar zoiets zit niet in het DNA van de Syrische rebellen. De onderzoekscommissie, onder leiding van Paulo Pinheiro, is ontstemd over talloze oorlogsmisdrijven die door de strijdende partijen zijn gepleegd.
Geen engelen
Inderdaad, de Syrische burgeroorlog is een wrede en gevaarlijke sektarische oorlog tussen verschillende bevolkingsgroepen.
Wie zijn de rebellen? Deze vraag moeten we niet alleen stellen over de aan Al-Qa’ida-gelieerde groepen, maar ook over het Vrije Syrische Leger.
Pinheiro zal aantonen dat de meeste rebellen geen engelen zijn: ‘Maar er is slechts een minderheid van strijders met een democratische geschiedenis die gelooft in het Syrische mozaïek en die een staat voor allemaal wil. De meerderheid van de rebellen staat heel ver van democratische gedachten en zij hebben andere aspiraties.’
Embargo
Welke rebellen wil het Westen dan bewapenen? Wie zijn de gematigde rebellen? En wie kan ons garanderen dat de gematigde rebellen niet transformeren tot radicale islamitische bendes? Volgens Pinheiro is het onderscheid tussen goede en slechte rebellen zeer ingewikkeld.
En wat betekent het besluit van de Europese Unie aangaande de feitelijke opheffing van het wapenembargo? Er zijn twee modellen denkbaar, twee gezichtspunten om de Syrische burgeroorlog te benaderen: realpolitik en neutraliteitspolitiek.
Trainen
Vanuit het perspectief van realpolitik moeten we juist in de Syrische burgeroorlog een grote kans zien om de machtsbalans in het Midden-Oosten te veranderen. Het Westen moet de rebellen bewapenen en trainen om Bashar al-Assad ten val ten brengen.
Tegelijkertijd wordt dit een oorlog tussen de Libanese terreurbeweging Hezbollah en de soennitische salafistische rebellen. In dit scenario zouden de Syrische rebellen als de grondtroepen van het Westen en Israël twee bondgenoten van het islamitische Iran verpletteren. En dat zou invloed hebben op de toestand van het Iraanse regime.
Toekomstige macht
Ook wordt dan een gevaarlijke vijand, namelijk Hezbollah, uit de weg geruimd. De Iraanse militaire – lees terroristische – inmenging in de regio wordt daarmee zeer beperkt.
Hier ontstaat de vraag of dit scenario van realpolitik rekening houdt met de toekomstige macht van militante salafisten in Syrië. Is dat niet gevaarlijk voor het Westen?
Nee, ze zullen elkaar op den duur de tent uitvechten. Bovendien zijn de salafistische groepen in de oorlog tegen Assad/Hezbollah dan flink verzwakt. Ze zullen nooit een grote regionale machtsfactor kunnen worden. Wellicht zullen ze bepaalde gebieden in handen krijgen en daar gaan regeren. Dat worden dan trainingskampen voor terroristen!
Drones
Het antwoord zal in dat geval door drones worden gegeven. Wie terreurkampen opzet, zal worden gebombardeerd. Nu het Midden-Oosten niet valt te democratiseren, luidt het parool: verdeel en heers.
De neutraliteitspolitiek gaat ervan uit dat de radicale salafisten in de toekomst een groot probleem zullen vormen voor de stabiliteit in het Midden-Oosten. Deze groepen kunnen niet zo maar door drones worden verjaagd omdat ze steeds meer aanhang winnen bij de gewone bevolking. Zie de Taliban in het Pakistaanse Waziristan.
Gewone volk
Drones hebben de machtsbalans niet ten nadele van Taliban kunnen veranderen. Ondertussen is de zoveelste tweede man van Taliban in Pakistan omgekomen door een drone-aanval. Maar de Taliban-beweging is springlevend. Bovendien mag het Westen niet meedoen aan een burgeroorlog die zou kunnen uitlopen op genocide.
Syrië kan een groot Srebrenica worden voor katholieken en alevieten. Met westerse wapens zal genocide worden gepleegd. Op deze manier wordt het Westen medeschuldig aan een oorlogsmisdrijf. Te meer nu westerse interventie in Syrië is uitgesloten.
Wat in beide scenario’s ontbreekt, zijn de Syrische burgers. Wat moet er met het gewone volk gebeuren – voor zover dat nog bestaat in Syrië?
Invloed
Eigenlijk gaan beide scenario’s ervan uit dat in deze burgeroorlog ‘het gewone onschuldige volk’ niet meer bestaat. Omdat alle partijen en etnische groeperingen betrokken zouden zijn bij deze wrede burgeroorlog. Er zijn alleen maar nog vluchtelingen, die door de internationale gemeenschap moeten worden geholpen.
De facto gaat een aantal landen uit de Europese Unie de rebellen voorzien van wapens en communicatiemiddelen. Londen en Parijs streven ernaar Assad ten val te brengen, en om via de rebellen van het Vrije Syrische Leger invloed uit te oefenen op de toekomstige vorming van Syrië. De volgende burgeroorlog gaat tussen de militante salafisten en andere groepen.
Bendes
Deze twee scenario’s zijn problematisch: het ene zit vol met onzekerheden en het andere is een soort onverschillige humaniteit. Welk scneario is het minst kwaadaardig?
Europa moet zich bekommeren om het lot van alevieten en christenen. Ooit zal de laatste strijd uitbreken. Dan moet Europa binnen de Verenigde Staten en met hulp van Russen juist voorkomen dat de bendes Damascus gaan veroveren.
Op dat moment moet er reeds een VN-mandaat zijn voor de vredeshandhaving in de christelijke en alevitische gebieden.
Het lot van minderheden in Syrië, daar gaat het om. Hoe kunnen we een genocide in Syrië voorkomen.
door Afshin Ellian
Gerelateerde berichten
About the Author: Assyrië
« Broer Mechelse gedood in Syrië Malki weer Limburgs Voetballer van het Jaar »
